Przedsiębiorcy, w związku z zakończeniem roku podatkowego, są zobowiązani są do zamknięcia księgi przychodów i rozchodów. Przy czym - żadne przepisy nie określają granicznego terminu na dokonanie tego obowiązku. Jednak w praktyce przyjęło się, że terminem ostatecznym jest dzień złożenia zeznania rocznego za dany rok podatkowy.

Na mocy nowelizacji ustawy o rachunkowości został podniesiony próg przychodów netto ze sprzedaży zobowiązujący do prowadzenia ksiąg rachunkowych - z 800 000 euro na 1 200 000 euro. Dlatego niektóre firmy mogą przejść z ksiąg rachunkowych na PKPiR. Jak prawidłowo to zrobić? Wprowadzona zmiana jest bardzo korzystna dla osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich. Wszystkie te podmioty będą mogły stosować do rozliczeń księgę przychodów i rozchodów, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży (za rok poprzedni) nie przekroczą 1 200 000 euro, a nie - jak dotychczas - 800 000 euro. Co ważniejsze, na podstawie tej nowelizacji firma, która rozpoczęła prowadzenie ksiąg rachunkowych 1 stycznia 2008 r., może powrócić do prowadzenia księgi przychodów i rozchodów jeszcze w tym roku (najwcześniej od września), jeżeli jej przychody netto za 2007 r. nie przekroczyły 4 533 000 zł. W części I krok po kroku przedstawiamy zasady przejścia z pełnej księgowości na podatkową księgę przychodów i rozchodów. W części II wskażemy, jak prawidłowo przejść z księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe. CZĘŚĆ I Przejście z ksiąg rachunkowych na księgę przychodów i rozchodów Kto może przejść z ksiąg rachunkowych na księgę przychodów i rozchodów Z nowych rozwiązań mogą skorzystać: • osoby fizyczne, • spółki cywilne osób fizycznych, • spółki jawne osób fizycznych, • spółki partnerskie - które na 1 stycznia 2008 r. miały obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, a nie są już do tego zobowiązane w związku z podwyższeniem progu przychodów. Firmy te mogą powrócić do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów od pierwszego dnia miesiąca po miesiącu, w którym weszła w życie znowelizowana ustawa. Ponieważ weszła ona w życie w sierpniu, więc przejście na podatkową księgę jest możliwe już we wrześniu 2008 r. Podwyższony limit będzie obowiązywał wymienione jednostki w sytuacji, gdy ich przychody netto ze sprzedaży przekroczą w 2008 r. kwotę 1 200 000 euro (przeliczoną na złote polskie według średniego kursu NBP na 30 września 2008 r.). Obowiązek prowadzenia pełnej rachunkowości nastąpi wówczas od 1 stycznia 2009 r. Tabela. Przychody ze sprzedaży w 2007 r. a obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2008 r. Kliknij aby zobaczyć ilustrację. WAŻNE! Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, które w 2007 r. osiągnęły przychody niższe niż 4 533 000 zł (1 200 000 euro przeliczone według kursu obowiązującego 30 września 2007 r.), mogą od września 2008 r. powrócić do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jeżeli podmiot gospodarczy zdecyduje się na powrót do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w możliwie najszybszym terminie, to będzie obowiązany do zamknięcia ksiąg rachunkowych na 31 sierpnia. Należy podkreślić, że przejście na rozliczenia na podstawie pkpir nie jest obowiązkowe, dlatego podmioty gospodarcze muszą dokładnie przeanalizować, czy warto wracać do rozliczeń na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Mogłoby się bowiem okazać, że możliwość powrotu do pkpir ograniczyłaby się tylko do czterech ostatnich miesięcy 2008 r., a w 2009 r. podmioty te znów musiałyby podjąć skomplikowaną procedurę przejścia na pełne księgi rachunkowe. radzimy Przejście na podatkową księgę przychodów i rozchodów w trakcie 2008 r. nie jest obowiązkowe. Ze względu na fakt, że zmiana ewidencji wiąże się z dużymi nakładami pracy, radzimy, by dokładnie przeanalizować tę decyzję. Po przejściu na pkpir w trakcie 2008 r. może bowiem powstać obowiązek prowadzenia pełnej rachunkowości od 1 stycznia 2009 r. Jak ustalać dochód stanowiący podstawę obliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych przy przejściu w ciągu roku z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów Nowelizacja ustawy o rachunkowości wskazuje (art. 3 ust. 1 ustawy z 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o rachunkowości), że w przypadku podmiotów gospodarczych, które przejdą z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów: (...) dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych ustala się w sposób przewidziany dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, z uwzględnieniem dochodu wynikającego z uprzednio prowadzonych ksiąg rachunkowych. Do określenia podstawy obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. przyjmuje się dochód ustalony na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych i podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Załóżmy, że podatnik podejmie decyzję o rezygnacji z prowadzenia ksiąg rachunkowych i rozpocznie ewidencjonowanie na podstawie pkpir. Wówczas powinien obliczyć dochód za okres, od którego rozpoczął prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a następnie doliczyć dochód za okres, kiedy prowadził księgi rachunkowe. Przedstawiamy przykład rozliczenia dochodu. PRZYKŁAD Do końca sierpnia 2008 r. podmiot gospodarczy prowadził księgi rachunkowe. Korzystając z nowelizacji ustawy o rachunkowości, przeszedł na pkpir od września 2008 r. Za okres od stycznia do sierpnia 2008 r. podatnik osiągnął następujące wielkości: Przychód 270 000 zł Koszty uzyskania przychodów 108 000 zł Podstawa opodatkowania 162 000 zł Zaliczki na podatek dochodowy (dla uproszczenia pominięto odliczenia od podatku np. z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne) 30 780 zł We wrześniu 2008 r. podatnik osiągnął następujące wielkości: Przychód 38 000 zł Koszty uzyskania przychodów 15 000 zł Podstawa opodatkowania 23 000 zł Podatnik obliczył należny podatek dochodowy w następujący sposób: 1) ustalił podstawę opodatkowania za okres styczeń-wrzesień 2008 r. 185 000 zł (162 000 zł + 23 000 zł) 2) wyliczył należny podatek dochodowy 35 150 zł (185 000 zł x 19%) 3) wpłacone zaliczki na podatek dochodowy (dla uproszczenia pominięto odliczenia od podatku np. z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne) 30 780 zł 4) zaliczka do zapłacenia za wrzesień 4 370 zł (35 150 zł - 30 780 zł) W kolejnych miesiącach podatnik będzie ustalał dochód na podstawie pkpir narastająco od września i do tak obliczonego dochodu będzie doliczał dochód uzyskany za okres styczeń-sierpień, obliczony na podstawie ksiąg rachunkowych. Jak sporządzić inwentaryzację na dzień zmiany zasad rozliczeń Zamykając księgi handlowe, należy przeprowadzić pełną inwentaryzację. Do podatkowej księgi przychodów i rozchodów trzeba wprowadzić tylko wartość towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Taki sposób postępowania wynika z § 27 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przepis ten wskazuje, że: (...) podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Kogo należy powiadomić o decyzji powrotu do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów Warunkiem koniecznym skutecznej zmiany zasad rozliczenia (czyli powrotu do prowadzenia ewidencji za pomocą pkpir) jest pisemne zawiadomienie o prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów na 2008 r. Zawiadomienie należy złożyć do naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nowelizacja weszła w życie. WAŻNE! Chcąc powrócić do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów we wrześniu 2008 r., należy jeszcze w tym miesiącu (tj. do 20 września) powiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego. Jeżeli formę rozliczeń zmienia spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, zawiadomienie muszą złożyć wszyscy wspólnicy. Każdy wspólnik składa zawiadomienie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego według swojego miejsca zamieszkania. Przepisy nie określają żadnego „urzędowego” wzoru zawiadomienia. Poniżej przedstawiamy przykładowy wzór takiego pisma. O czym nie wolno zapomnieć, przechodząc z ksiąg rachunkowych na księgi podatkowe 1. Nie ma obowiązku odtwarzania ewidencji wyposażenia za okres, kiedy prowadzono księgi rachunkowe Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe nie mają obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji wyposażenia. W razie powrotu podatnika do pkpir będzie on musiał prowadzić ewidencję wyposażenia. Obowiązek ten wynika z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W ewidencji tej należy wykazywać wyposażenie, którego wartość początkowa przekracza 1500 zł. Oczywiście podmioty gospodarcze będące zarejestrowanymi podatnikami VAT i posiadające prawo do odliczenia VAT od kupionego wyposażenia będą ujmować to wyposażenie w cenach netto (bez VAT). Pozostałe podmioty ewidencjonują wyposażenie w cenach brutto (łącznie z VAT). Podatnik jest obowiązany dokonywać zapisów w ewidencji wyposażenia najpóźniej w miesiącu przekazania wyposażenia do używania. Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia, datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz przyczynę likwidacji wyposażenia. Ewidencję tę należy prowadzić od momentu założenia pkpir. Podatnik nie ma obowiązku odtwarzania zapisów ewidencji za okres, kiedy prowadził księgi rachunkowe. Kliknij aby zobaczyć ilustrację. WAŻNE! Podatnik, który przeszedł z ksiąg handlowych na księgę przychodów i rozchodów, nie ma obowiązku odtwarzania zapisów ewidencji za okres, kiedy prowadził księgi rachunkowe. 2. Należy dostosować ewidencję środków trwałych, jeśli zachodzi taka potrzeba W przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje, jakie elementy musi zawierać ewidencja środków trwałych. Podaje jedynie, że ma zawierać informacje niezbędne do obliczenia wysokości podatkowych odpisów amortyzacyjnych. Jeżeli więc prowadzona uprzednio ewidencja nie zawierała wszystkich wymaganych elementów, od dnia przejścia na podatkową księgę przychodów i rozchodów należy ją dostosować do wymogów określonych dla pkpir. Przypomnijmy, że zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir podatnicy mają obowiązek prowadzić ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem ewidencja ta musi zawierać co najmniej: 1) liczbę porządkową, 2) datę nabycia, 3) datę przyjęcia do używania, 4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie, 5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, 6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych, 7) wartość początkową, 8) stawkę amortyzacyjną, 9) kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej wykreślony i ponownie wprowadzony, 10) zaktualizowaną wartość początkową, 11) zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych, 12) wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową, 13) datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia. WAŻNE! Zasady i stawki amortyzacji przy przejściu z ksiąg rachunkowych na księgę przychodów i rozchodów nie ulegają zmianie. 3. Należy założyć imienne karty przychodów pracowników, jeżeli nie były one wcześniej prowadzone Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe nie muszą zakładać imiennych kart wynagrodzeń. Mają oni jedynie obowiązek prowadzić ewidencję analityczną wynagrodzeń w zakresie określonym przez zakładową politykę rachunkowości. Większość podmiotów gospodarczych prowadzących księgi rachunkowe zakłada jednak takie karty, gdyż są one podstawowym źródłem informacji podczas sporządzania rocznych informacji PIT-11. Dotyczy to zwłaszcza podmiotów, które sporządzają listy płac w programach komputerowych. W zasadzie każdy program służący do naliczania wynagrodzeń ma opcję sporządzania takich kart. Jeżeli jednak prowadzący księgi rachunkowe zrezygnował z imiennych kart przychodów pracowników, to teraz musi je założyć (zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir). Karty przychodów powinny zawierać co najmniej następujące dane: • imię i nazwisko pracownika, • Numer Identyfikacji Podatkowej, • numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), • miesiąc, w którym nastąpiła wypłata, • sumę osiągniętych w danym miesiącu przychodów brutto (w gotówce i w naturze), • koszty uzyskania przychodu, • składkę na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe), • podstawę obliczenia zaliczki w danym miesiącu, • razem dochód narastająco od początku roku, • kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy, obliczonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, • składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, • należną zaliczkę na podatek dochodowy, • datę przekazania zaliczki na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik właściwego urzędu skarbowego. 4. Niektórzy podatnicy muszą założyć dodatkowe ewidencje Podatnicy powierzający na zlecenie biuru rachunkowemu prowadzenie księgi przychodów i rozchodów muszą prowadzić w miejscu wykonywania działalności ewidencję sprzedaży. Obowiązek taki występuje, jeśli uzyskuje się przychody nieudokumentowane fakturami lub rachunkami (§ 8 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir). Nie dotyczy to podatników, którzy ewidencjonują obrót z zastosowaniem kas rejestrujących w myśl przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Podatnik jest obowiązany zbroszurować ewidencję sprzedaży i ponumerować jej karty. Ewidencja powinna zawierać co najmniej następujące dane: • numer kolejny wpisu, • datę uzyskania przychodu nieudokumentowanego fakturami, rachunkami oraz kwotę tego przychodu. Podatnicy wykonujący działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenia lombardów) muszą prowadzić również ewidencję pożyczek i zastawionych rzeczy (§ 6 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir). Ewidencja ta powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko pożyczkobiorcy, adres, datę udzielenia pożyczki, kwotę udzielonej pożyczki, wysokość umówionych odsetek w złotych, opis zastawionej rzeczy i jej wartość rynkową, termin zwrotu pożyczki wraz z odsetkami, datę i kwotę zwróconej pożyczki wraz z odsetkami, datę zwrotu zastawionej rzeczy, datę sprzedaży rzeczy i kwotę należną z tytułu tej sprzedaży, kwotę prowizji stanowiącej wartość spłaconych odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionej rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki. CZĘŚĆ II Przejście z podatkowej księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe Jak sama nazwa wskazuje, podatkowa księga przychodów i rozchodów dotyczy rozliczeń podatkowych. Ewidencjonuje się w niej zdarzenia dokumentujące przychody i koszty (lub wydatki). Ewidencja w formie księgi przychodów i rozchodów nie uwzględnia rozrachunków, operacji kasowych, bankowych itp. Zatem właściciel, chcąc uzyskać informację o swoich zobowiązaniach i należnościach, o płynności finansowej czy o innych wskaźnikach ekonomicznych, musi na własne potrzeby prowadzić dodatkowe ewidencje. Jednak wiele osób zajmujących się działalnością gospodarczą na niewielką skalę ich nie prowadzi. W takich przypadkach przejście z ewidencji uproszczonej na księgi rachunkowe może przysporzyć wielu kłopotów. Otwarcie ksiąg rachunkowych dla podatników prowadzących ewidencję uproszczoną jest skomplikowaną operacją. Wynika to przede wszystkim z faktu, że dane zawarte w pkpir są do tego celu absolutnie niewystarczające. Dlatego należy odpowiednio wcześniej zacząć przygotowania do tego procesu. Odpowiedzialnym za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości (a więc i za prawidłowe otwarcie ksiąg rachunkowych przy przejściu z pkpir na pełną rachunkowość) jest kierownik danej jednostki (art. 4 ust. 5 ustawy o rachunkowości). WAŻNE! Odpowiedzialnym za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości (a więc i za prawidłowe otwarcie ksiąg rachunkowych przy przejściu z pkpir na pełną rachunkowość) jest kierownik danej jednostki (art. 4 ust. 5 ustawy o rachunkowości). Ustawa o rachunkowości (art. 3 ust. 1 pkt 6) definiuje kierownika jednostki jako: (...) członka zarządu lub innego organu zarządzającego, a jeżeli organ jest wieloosobowy - członków tego organu, z wyłączeniem pełnomocników ustanowionych przez jednostkę. W przypadku spółki jawnej i spółki cywilnej za kierownika jednostki uważa się wspólników prowadzących sprawy spółki, w przypadku spółki partnerskiej - wspólników prowadzących sprawy spółki albo zarząd, a w odniesieniu do spółki komandytowej i spółki komandytowo-akcyjnej - komplementariuszy prowadzących sprawy spółki. W przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą za kierownika jednostki uważa się tę osobę; przepis ten stosuje się odpowiednio do osób wykonujących wolne zawody. Za kierownika jednostki uważa się również likwidatora, a także syndyka lub zarządcę ustanowionego w postępowaniu upadłościowym. Do obowiązków kierownika jednostki przechodzącej z pkpir na księgi rachunkowe będzie należało: 1) zamknięcie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, 2) opracowanie dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości, 3) sporządzenie wykazu aktywów i pasywów (inwentarza), 4) otwarcie ksiąg rachunkowych na 1 stycznia następnego roku obrotowego, 5) złożenie w urzędzie skarbowym zgłoszenia aktualizującego na formularzu NIP-1. Ad 1. Zamknięcie podatkowej księgi przychodów i rozchodów Zamknięcia pkpir należy dokonać na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zgodnie z zapisami tego rozporządzenia, jeżeli podatnik nie dokonuje podsumowania zapisów kolejnych miesięcy narastająco od początku roku, po zakończeniu roku podatkowego musi na oddzielnej stronie w księdze sporządzić zestawienie roczne. W tym celu musi wpisać do właściwych kolumn sumy z poszczególnych miesięcy i je dodać. W celu ustalenia wartości poszczególnych składników spisu z natury materiałów i towarów handlowych według cen nabycia należy ustalić procentowy wskaźnik kosztów ubocznych zakupu (kolumna 11) w stosunku do ogólnej wartości zakupu towarów handlowych i materiałów zaewidencjonowanych w kolumnie 10 (suma kosztów ubocznych zakupu pomnożona przez 100 i podzielona przez wartość zakupu). O tak ustalony wskaźnik należy podwyższyć jednostkowy koszt zakupu, a następnie ustalić wartość poszczególnych składników spisu z natury. PRZYKŁAD Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej kserokopiarek. W trakcie roku kupił 120 000 sztuk tych urządzeń. Łączny koszt zakupu wyniósł 600 000 zł (cena jednostkowa - 5000 zł), a koszty uboczne zakupu - 25 000 zł. Na koniec roku pozostało 10 niesprzedanych kserokopiarek. Aby wycenić spis z natury według cen nabycia, podatnik musi przede wszystkim ustalić udział kosztów ubocznych w ogólnej wartości kupionych towarów: (25 000 zł x 100) : 600 000 zł = 4,17% Podatnik musi ustalić także wartość posiadanych towarów według ceny zakupu. Ponieważ zostało mu 10 kserokopiarek, każda o wartości 5000 zł, ich łączna wartość wynosi: 10 x 5000 zł = 50 000 zł Znając łączną wartość towarów według cen zakupu oraz wskaźnik kosztów ubocznych, podatnik może ustalić wartość wykazanych w remanencie towarów według cen nabycia: 50 000 zł + (50 000 zł x 4,17%) = 52 085 zł. Jest to wartość remanentu towarów według ceny nabycia. Podatnik może również dokonać wyceny wartości materiałów i towarów handlowych według cen zakupu, tj. bez podwyższenia tej ceny o wskaźnik kosztów ubocznych zakupu. Decyzję w tym zakresie podejmuje podatnik. W celu ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym należy na oddzielnej stronie księgi: 1) ustalić wartość osiągniętego przychodu w roku podatkowym (kolumna 9); 2) ustalić wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodów w sposób następujący: a) do wartości spisu z natury na początek roku podatkowego doliczyć wartość zakupu towarów handlowych (materiałów) z kolumn 10 i 11, a następnie pomniejszyć o wartość spisu z natury sporządzonego na koniec roku podatkowego, b) kwotę wynikającą z tego obliczenia powiększyć o kwotę wydatków z kolumny 14 oraz pomniejszyć o wartość wynagrodzeń w naturze w tej części, w której wydatki (koszty) związane z wynagrodzeniami w naturze zostały zaksięgowane w innych kolumnach pkpir (np. w gastronomii koszty zakupu materiałów i towarów handlowych zużytych do przygotowania posiłków dla pracowników zostały wpisane w kolumnie 10); 3) wartość osiągniętego przychodu (kolumna 9) pomniejszyć o wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodu, obliczonych zgodnie z objaśnieniami zawartymi w pkt 2; wynikająca z tego obliczenia różnica stanowi kwotę dochodu osiągniętego w roku podatkowym. PRZYKŁAD 1. Przychód (kolumna 9) 455 600,75 zł 2. Wysokość kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym: a) wartość spisu z natury na początek roku podatkowego 58 678,28 zł b) plus wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów (kolumna 10) 289 288,56 zł c) plus wydatki na koszty uboczne zakupu (kolumna 11) 10 320,40 zł d) minus wartość spisu z natury na koniec roku podatkowego 46 524,32 zł e) plus kwota pozostałych wydatków (kolumna 14) 78 328,09 zł f) minus wartość wynagrodzeń w naturze ujętych w innych kolumnach księgi 4 826,00 zł Razem koszty uzyskania przychodów 385 265,01 zł 3. Ustalenie dochodu osiągniętego w roku podatkowym: a) przychód (pkt 1) 455 600,75 zł b) minus koszty uzyskania przychodów (pkt 2) 385 265,01 zł Dochód (a - b) 70 335,74 zł Należy zwrócić uwagę, że kwota w poz. 2d 46 524,32 zł (w przykładzie zmniejszająca na koniec roku koszty uzyskania przychodów) stanowi wartość niesprzedanych towarów handlowych i materiałów i powinna zostać ujęta w ewidencji księgowej na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych odpowiednio na kontach: Wn konto 330 „Towary handlowe” lub Wn konto 311 „Materiały do produkcji”, lub Wn konto 600 „Produkcja w toku”, lub Wn konto 601 „Produkty gotowe”. Ad 2. Opracowanie dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości Każda jednostka gospodarcza powinna posiadać dokumentację opisującą przyjęte przez nią zasady rachunkowości (art. 10 ustawy o rachunkowości), a w szczególności: 1) określenie roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych - w przedsiębiorstwach osób fizycznych będzie to zawsze rok kalendarzowy, 2) metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego - w zakresie, w jakim ustawa pozostawia prawo wyboru, 3) określenie sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym zakładowego planu kont, 4) opis systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów. Integralną częścią dokumentacji opisującej przyjęte przez jednostkę zasady rachunkowości jest zakładowy plan kont. Obejmuje on wykaz kont księgi głównej (syntetycznych), przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń oraz zasady prowadzenia ksiąg pomocniczych (konta analityczne) i ich powiązania z kontami księgi głównej. Wykaz kont jednostki ustalają we własnym zakresie, biorąc pod uwagę specyfikę oraz wielkość danego podmiotu. Dokumentację tę należy opracować przed otwarciem ksiąg rachunkowych. Ad 3. Sporządzenie inwentarza Kolejnym etapem jest ustalenie wartości poszczególnych składników majątku oraz źródeł ich finansowania. W tym celu należy przeprowadzić ich inwentaryzację. Rzeczowe składniki majątku należy objąć spisem z natury. W przypadku majątku obrotowego w postaci zapasów towarów i materiałów podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów ma obowiązek dokonywać inwentaryzacji co najmniej na koniec każdego roku. Dodatkowo jednak musi on dokonać spisu z natury środków pieniężnych w kasie oraz innych wartości pieniężnych (czeki, bony itp.) i udokumentować to odpowiednim protokołem spełniającym wymogi spisu z natury. Spisem z natury należy objąć również majątek trwały (inwestycje, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, finansowy majątek trwały). Uzyskane wyniki trzeba porównać z posiadanymi dokumentami i ewidencjami (np. z ewidencją środków trwałych oraz ewidencją wyposażenia, którą podatnik ma obowiązek prowadzić). Do ksiąg rachunkowych należy wprowadzić majątek trwały wynikający ze spisu z natury. Pozostałe aktywa i pasywa trzeba objąć inwentaryzacją w drodze uzyskania od kontrahentów i banków potwierdzeń stanu należności, pożyczek, zobowiązań oraz środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych. Spośród należności powinny zostać wyodrębnione te, których spłata budzi wątpliwości (warunkowe, wątpliwe, przedawnione). Należności te powinny być ujęte na wyodrębnionych kontach księgowych, np.: Wn konto 244 „Należności warunkowe”, Wn konto 245 „Należności wątpliwe”, Wn konto 246 „Należności dochodzone na drodze sądowej”, Wn konto 247 „Należności przedawnione”. Po wycenie zinwentaryzowanych składników majątku oraz źródeł ich finansowania należy ustalić wartość kapitału właściciela. W przedsiębiorstwach nieposiadających osobowości prawnej cały kapitał jest wykazywany zazwyczaj w jednej pozycji pasywów o nazwie „Kapitał podstawowy”. W bilansie otwarcia pozycję „Kapitał podstawowy” ustala się w zasadzie jako różnicę między sumą aktywów i pasywów. Odzwierciedla to prawdę, jeżeli inwentaryzacja została przeprowadzona w sposób rzetelny i z należytą starannością. Może się zdarzyć, że w zestawieniu aktywów i pasywów pasywa wykażą większą wartość niż aktywa. Nie powstanie wtedy w pasywach pozycja „Kapitał podstawowy”. Nadwyżkę pasywów nad aktywami należy wykazać w aktywach w pozycji „Rozrachunki z właścicielem”. Sytuacja taka może jednak świadczyć o tym, że firma ma trudności finansowe i nie jest w stanie pokrywać swoich zobowiązań z posiadanego majątku. Prawidłowo sporządzony inwentarz stanowi podstawę otwarcia ksiąg rachunkowych. PRZYKŁAD Z przeprowadzonej inwentaryzacji w drodze spisu z natury wynikają następujące składniki majątku: a) środki trwałe - stan wynikający z ewidencji środków trwałych: • wartość początkowa 130 000 zł • dotychczasowe umorzenie 74 000 zł b) zapasy materiałów według cen zakupu 25 000 zł c) zapasy towarów handlowych według cen zakupu 65 000 zł d) należności z tytułu dostaw i usług 38 000 zł e) środki pieniężne na rachunku bankowym potwierdzone wyciągiem bankowym 25 000 zł f) zadłużenie z tytułu kredytu długoterminowego 72 000 zł g) zobowiązania z tytułu dostaw i usług 18 500 zł h) zobowiązanie wobec ZUS z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne - kwota wynikająca z deklaracji ZUS DRA za grudzień 2007 r. 16 500 zł i) zobowiązanie wobec urzędu skarbowego: • z tytułu zaliczki na podatek dochodowy - według PIT-4 za grudzień 2007 r. 3 500 zł • z tytułu podatku należnego VAT - kwota wynikająca z deklaracji VAT-7 za grudzień 2007 r. 12 400 zł j) kapitał zakładowy spółki na 31 grudnia 2007 r. n aktywa (130 000 zł - 74 000 zł + 25 000 zł + 65 000 zł + 38 000 zł + 25 000 zł) 209 000 zł • pasywa (72 000 zł + 18 500 zł + 16 500 zł + 3500 zł + 12 400 zł) 122 900 zł • różnica 86 100 zł WYKAZ AKTYWÓW I PASYWÓW (inwentarz) na 31 grudnia 2007 r. Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Ad 4. Otwarcie ksiąg rachunkowych Podstawą bilansu otwarcia ksiąg rachunkowych jest wykaz składników majątku (aktywów) i źródeł ich finansowania (pasywów). Wykazane w inwentarzu składniki stanowią salda początkowe poszczególnych kont na dzień otwarcia ksiąg. Równolegle do otwarcia kont księgi głównej (kont syntetycznych) jednostka powinna otworzyć konta ksiąg pomocniczych (konta analityczne). PRZYKŁAD Do utworzonego konta 220 „Rozrachunki publicznoprawne” należy utworzyć konta pomocnicze (analityczne), np.: 220-1 „Rozrachunki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych”, 220-2 „Rozrachunki z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych”, 220-3 „Rozrachunki z ZUS” itp. Aby pozycje wynikające z inwentarza wprowadzić na poszczególne konta księgowe, zwykle sporządza się wewnętrzny dowód księgowy „PK - Polecenie księgowania”. Dowód ten powinien zawierać co najmniej: • datę sporządzenia, • treść operacji, • wartość wprowadzanego salda, tj. składnika aktywów lub pasywów, • symbol i stronę konta (Wn lub Ma), na które zostanie wprowadzone saldo początkowe, • datę księgowania. Symbole i nazwy kont, na które wprowadzane są salda początkowe oraz na których będą księgowane w ciągu roku obrotowego operacje gospodarcze, powinny być określone w załączniku do polityki rachunkowości w postaci zakładowego planu kont. Przykładowy wzór dowodu PK zawierający dane wynikające z przykładu Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Ad 5. Złożenie w urzędzie skarbowym zgłoszenia aktualizującego Obowiązkiem podatników przechodzących z pkpir na księgi rachunkowe jest również złożenie w urzędzie skarbowym zgłoszenia aktualizującego. Należy tego dokonać na formularzu NIP-1, wskazując sposób prowadzenia ksiąg - w segmencie poz. 78. • § 4 ust. 1 pkt 1, § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - Nr 152, poz. 1475; z 2007 r. Nr 140, poz. 988 • art. 12, art. 22n ust. 2-6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - z 2000 r. Nr 14, poz. 176; z 2008 r. Nr 143, poz. 894 • art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 3 ust. 1 pkt 6, art. 4 ust. 5, art. 10 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2002 r. Nr 76, poz. 694; z 2008 r. Nr 144, poz. 900 Anna Kędziora księgowa, konsultant podatkowy

W celu podglądu danych wprowadzonych na wcześniejszych zasadach księgowych można zrobić dearchiwizację kopii zapasowej utworzonej przed zmianą formy księgowości. Taki podmiot należy wczytać pod inną nazwą. Temat jak wykonać dearchiwizację dostępny jest tutaj .

Brat starannie wpisał transakcję do niedużej książki przychodów i rozchodów. The brother entered the transaction neatly in a small ledger book. zasady przejścia z podatkowej książki przychodów i rozchodów na księgi handlowe na podstawie spółki easy to learn aisle principles from tax register of revenues and expenses into accounting records based on “easy to learn” company Glosbe Usosweb Research Spółka cywilna może rozliczać się wg książki przychodów i rozchodów, ryczałtu ewidencjonowanego lub prowadzić pełną księgowość (księgi rachunkowe). A partnership may settle according to the income and expenditure ledger, lump sum on registered income or maintain full accounting (accounting books). ParaCrawl Corpus Obsługujemy także przedsiębiorstwa rozliczające się przy pomocy uproszczonych metod księgowości: książka przychodów i rozchodów, ryczałt, karta podatkowa. We also support the company settling with the help of simplified accounting methods: book revenues and expenditures, lump sum and tax card. ParaCrawl Corpus Zawiera moduł księgowy - podatkową książkę przychodów i rozchodów, uwzględniający automatycznie amortyzację środków trwałych (ewidencja maks. 5 środków). Includes a bookkeeping module - a tax book of income and expenses, including automatic depreciation of fixed assets (records up to 5 funds). ParaCrawl Corpus Najczęściej stosowaną formą uproszczonej księgowości jest podatkowa księga przychodów i rozchodów (zwana też potocznie książką przychodów i rozchodów). The most commonly used form of simplified accounting is a revenue and expense ledger. ParaCrawl Corpus - książki przychodów i rozchodów ParaCrawl Corpus Obsługę książki przychodów i rozchodów, w ramach której klient otrzymuje: N Keeping the book of revenues and expenses, under which the customer receives: N ParaCrawl Corpus ● samoczynna numeracja dokumentów ● drukowanie Książki Przychodów i Rozchodów ● self-acting numbering documents ● printing revenue and expense ledger ParaCrawl Corpus Chętnie podejmujemy także współpracę z firmami prowadzącymi ewidencję księgową w formie podatkowej książki przychodów i rozchodów czy ewidencji przychodów. We are also prepared to work with companies that have an accounting system based on a revenue and expense ledger or register of revenue. ParaCrawl Corpus System ten pozwoli Ci w prosty sposób wystawiać faktury, prowadzić książkę przychodów i rozchodów (KPiR) oraz rozliczenia z urzędami. The system will allow you in an easy way issue invoices, keep the revenue and expense ledger and settlements with offices. ParaCrawl Corpus Naszymi klientami są firmy rozliczające się na zasadach pełnej księgowości oraz uproszczonych metod księgowości: Książka Przychodów i Rozchodów, Ryczałt, Karta Podatkowa. Our clients include firms which make settlements based on comprehensive accounting records and simplified accounting methods: Revenue and Expense Ledger, Flat Rate, and Tax Card. ParaCrawl Corpus Nasi specjaliści zajmują się prowadzeniem prostej księgowości w postaci książki przychodów i rozchodów oraz pełnej księgowości w oparciu o księgi handlowe. We will fully take over the responsibility for the conduct of your accounting, regardless of whether it is a simple accounting in the form of revenue and expense ledger or full accounting based on accounting records. ParaCrawl Corpus Księgowość W zależności od wybranej formy opodatkowania, możesz rozliczać się według książki przychodów i rozchodów, ryczałtu ewidencjonowanego lub prowadzić pełną księgowość (księgi rachunkowe). Depending on the chosen form of taxation, you can settle according to the revenue and expense ledger, lump sum on registered income or maintain full accounting (accounting books). ParaCrawl Corpus Oferujemy szeroki wachlarz profesjonalych usług księgowych zarówno dla dużych przedsiębiorstw prowadzących księgi handlowe jak i dla jednoosobowych działalności gospodarczych, które rozliczane są za pomocą podatkowej książki przychodów i rozchodów, karty podatkowej lub ryczałtu. We offer a wide range of professional accounting services for both large enterprises keeping trade books and single-person business activities, which are accounted using the tax revenue and expense ledger, tax card or lump sum. ParaCrawl Corpus Wśród naszych klientów są spółki prawa handlowego, fundacje, stowarzyszenia, przedstawicielstwa podmiotów zagranicznych, organizacje pożytku publicznego zobligowane do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości i szczegółowymi rozporządzeniami, a także książki przychodów i rozchodów. Among our Clients there are commercial law companies, foundations, associations, foreign entities in Poland, public benefit organization obliged to conduct accounting books according to the Accounting Act and detailed decrees, and also revenue and expense ledgers. ParaCrawl Corpus Wśród naszych klientów są spółki prawa handlowego, fundacje, stowarzyszenia, przedstawicielstwa podmiotów zagranicznych, organizacje pożytku publicznego zobligowane do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości i szczegółowymi rozporządzeniami, a także książki przychodów i rozchodów. Our clients include commercial law companies, foundations, associations, representative offices of foreign entities, public benefit organizations obliged to keep accounting books in accordance with the Accounting Act and detailed regulations, as well as income and expense books. ParaCrawl Corpus Obecnie przedsiębiorcy, którzy prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów lub rozliczają się w formie ryczałtu lub karty podatkowej zobligowani są w bankach do składania tylko dokumentów, jakie zwykle sporządzają, czyli: książka przychodów i rozchodów, PIT i zaświadczania z ZUS o niezaleganiu ze składkami. Currently, entrepreneurs who run tax revenue and expense ledger, or settle accounts as a lump sum or a tax card are obliged to submit only the documents that they usually establish in banks, namely: the book of revenues and expenditures, PIT and ZUS attestation of not retaining contributions. ParaCrawl Corpus Wśród naszych klientów są spółki prawa handlowego, fundacje, stowarzyszenia, przedstawicielstwa podmiotów zagranicznych, organizacje pożytku publicznego zobligowane do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości i szczegółowymi rozporządzeniami, a także książki przychodów i rozchodów. Wszystkie raporty i sprawozdania dla klientów mogą być sporządzane w języku angielskim lub włoskim. Więcej Our clients include commercial law companies, foundations, associations, representative offices of foreign entities, public benefit organizations obliged to keep accounting books in accordance with the Accounting Act and detailed regulations, as well as income and expense books. All reports and statements for clients can be in English or Italian. ParaCrawl Corpus Najpopularniejsze zapytania: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz WNiP opisuje art. 22g ust. 1 ustawy o PIT: Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się: 1) w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia; 1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich W celu ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego podmioty prowadzące działalność gospodarczą zobowiązane są prowadzić odpowiednie księgi w oparciu o zasady rachunkowe. W polskim systemie prawnym przewidziano dwa możliwe sposoby prowadzenia rachunkowości – przy użyciu podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz za pomocą ksiąg rachunkowych. Zaznaczyć należy, że pomiędzy wskazanymi księgami podatkowymi nie ma sztywnego podziału i podatnicy mają możliwość, a czasem nawet obowiązek, przejścia z jednej formy na drugą. Przejście z podatkowej księgi na księgi rachunkowe Jak wskazano na wstępie, podatnicy zobligowani są do prowadzenia odpowiednich ewidencji mających za zadanie ustalenie dochodu lub straty, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za konkretny rok podatkowy. Kryterium wskazujące, kiedy należy prowadzić księgi rachunkowe, a kiedy podatkową księgę przychodów i rozchodów, zostało wskazane w ustawie o rachunkowości. Zgodnie z przepisami tejże ustawy obowiązek przejścia z podatkowej księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, w sytuacji gdy przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych w danym roku będą większe od 2 000 000 euro. Kurs euro przelicza się na złote polskie po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy, od którego należy rozpocząć dokonywanie zapisów w formie ksiąg rachunkowych. Przykład 1. Osoba fizyczna prowadziła od początku 2016 r. podatkową księgę przychodów i rozchodów. W 2016 r. przychody netto przedsiębiorcy wyniosły 2 200 000 euro. Oznacza to, że od 2017 r. podatnik był zobligowany prowadzić księgi rachunkowe. Przykład 2. Spółka z osiągnęła w 2016 r. przychód netto w kwocie 1 000 000 euro. Mimo że nie został przekroczony próg ustawowy, spółki handlowe mają zawsze obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. W celu ustalenia, czy powstaje obowiązek przejścia na księgi rachunkowe, należy zestawić ze sobą przychody z kolumny 9 „Razem przychód”. Przejście z podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje od następnego roku po przekroczeniu wymienionego limitu przychodów. Należy również zaznaczyć, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne oraz spółki partnerskie mogą od początku następnego roku obrotowego dobrowolnie stosować przepisy ustawy o rachunkowości, czyli prowadzić księgi rachunkowe, nawet wtedy, gdy przychody są niższe od równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro. W tej sytuacji podmioty te przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązane do zawiadomienia o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Obowiązek zamknięcia podatkowej księgi przychodów i rozchodów W przypadku przekroczenia limitu podatnik prowadzący do tej pory podatkową księgę rozpoczyna prowadzenie pełnej rachunkowości od początku następnego roku. Wcześniej należy jednak dokonać zamknięcia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W tym celu niezbędne jest podsumowanie wszystkich kolumn księgi, przeprowadzenie spisu z natury towarów i materiałów oraz ustalenie wyniku z prowadzonej działalności. Jednym z elementów wpływających w sposób bezpośredni na dochód jest wartość spisu z natury na początek i koniec okresu, za który dochód jest ustalany. Obowiązek sporządzania spisu z natury wynika z przyjęcia uproszczeń w prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Sporządzenie spisu z natury na początek i koniec okresu, za który ustala się dochód, umożliwia ustalenie zmiany stanu zapasów w postaci towarów handlowych i materiałów. Otworzenie ksiąg rachunkowych Na podmiot gospodarczy, który przechodzi z podatkowej księgi na księgę rachunkową nałożono szereg czynności, które powinny zostać wykonane. W pierwszej kolejności należy: sporządzić inwentaryzację majątku firmy oraz źródeł jego finansowania, określić i wprowadzić dokumentację przyjętych zasad rachunkowości; sporządzić bilans otwarcia na podstawie zatwierdzonego inwentarza; otworzyć księgi rachunkowe; ewidencjonować operacje gospodarcze oraz uogólniać wyniki w formie sprawozdań, zgodnie z zasadami rachunkowości. Jak wynika z przedstawionego wyliczenia, pierwszą czynnością wiążącą się z przejściem z podatkowej księgi na księgi rachunkowe jest sporządzenie inwentarza. Poprzez inwentarz rozumie się wykaz posiadanych na początku roku składników majątku przedsiębiorcy. Określenie oraz wprowadzenie zasad (polityki) rachunkowości powinno obejmować takie pozycje jak określenie: roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych; metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego; sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym co najmniej:systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów. Kolejnym obowiązkowym elementem jest sporządzenie bilansu otwarcia. Bilans to zestawienie środków gospodarczych (aktywów) oraz źródeł ich finansowania (pasywów) sporządzone na dany dzień. Aktywa i pasywa przedstawiają ten sam majątek jednostki gospodarczej z różnej perspektywy. Dlatego też przy sporządzaniu bilansu obowiązuje zasada równowagi bilansowej, zgodnie z którą ogólna kwota aktywów musi być równa łącznej sumie pasywów.

Księgowanie zakupu kasy fiskalnej o wartości powyżej 10 000 zł. Jeśli natomiast wartość kasy fiskalnej przekracza 10 000 zł, należy wprowadzić zakup do ewidencji środków trwałych. Wówczas księgowanie wygląda następująco: WYDATKI » KSIĘGOWANIE » DODAJ » FAKTURA VAT/ (BEZ VAT) jako rodzaj wydatku: ZAKUP ŚRODKÓW TRWAŁYCH.

PKPiR 2022 - limit przychodów. Podatkową księgę przychodów i rozchodów (pkpir) może prowadzić w 2022 roku ten rozliczający się wg skali podatkowej PIT lub 19% podatkiem liniowym podatnik PIT (tj. osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie – wykonujące działalność gospodarczą), który w 2021 r. uzyskał mniej niż zł ( euro x 4,5941 zł) przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych. Wyższy limit dla prowadzenia pkpir w 2022 roku Jest to limit o zł wyższy, niż obowiązywał poprzednio ( zł - ten limit przychodów uzyskanych w 2020 roku dotyczył podatników, którzy chcieli prowadzić pkpir w 2021 roku). Ważne! Podatnicy, którzy osiągnęli albo przekroczyli ten ( zł) limit przychodów w 2021 roku mają obowiązek w 2022 roku prowadzić księgi rachunkowe wg ustawy o rachunkowości. Kto może prowadzić pkpir a kto musi prowadzić księgi rachunkowe? Przedsiębiorcy, którzy nie chcą prowadzić ksiąg rachunkowych i stosować ustawy o rachunkowości powinni starannie policzyć przychody, by zmieścić się w limicie i móc kontynuować prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przypomnijmy, że zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe. Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych (tzw. pełnej rachunkowości) są określone w ustawie z 29 września 1994 r. o rachunkowości. Natomiast zasady prowadzenia pkpir określa rozporządzenie ministra finansów z 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544). Warto dodać, że rozporządzenie to określa zasady i wzór pkpir: - dla ww. podmiotów prowadzących działalność gospodarczą a także - (inny wzór pkpir) dla rolników prowadzących gospodarstwo rolne bez zatrudnienia w nim pracowników, członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz pracowników rolnych, wykonujących działalność gospodarczą, osobiście lub z udziałem członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, jeżeli łączny przychód z tej działalności gospodarczej nie przekracza 10 000 zł w roku podatkowym. Na podstawie art. 24a ust. 4 ustawy o PIT obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych (czyli tzw. pełnej księgowości, czy pełnej rachunkowości) dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 ustawy o PIT, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość w złotówkach kwoty określonej w przepisach o rachunkowości ( euro). Przedsiębiorcy, którzy nie osiągnęli takiego przychodu mogą nadal prowadzić pkpir. Z tym przepisem jest funkcjonalnie związany art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. W nim właśnie jest zapisana graniczna kwota przychodów z poprzedniego roku obrotowego ( euro), poniżej której można prowadzić pkpir, a powyżej której pojawia się obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Na podstawie art. 24a ust. 6 ustawy o PIT i art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości ww. limit wyrażony w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy. Średni kurs euro ogłoszony przez NBP w dniu 1 października 2021 r. wyniósł 4,5941 zł i wg tego kursu trzeba ustalać ww. limit przychodów. Tabela kursów średnich walut NBP nr 191/A/NBP/2021 z dnia 1 października 2021 r. Ważne! Mimo nieprzekroczenia ww. limitu można wybrać prowadzenie pełnej rachunkowości (tj. ksiąg rachunkowych) zgodnie z ustawą o rachunkowości. Trzeba tylko zawiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Zawiadomienie o prowadzeniu ksiąg rachunkowych może być złożone na podstawie przepisów ustawy o CEIDG – tj. np. w trakcie wpisu lub aktualizacji danych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Przepisy szczególne regulują prowadzenie ksiąg rachunkowych (a więc dotyczą także możliwości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - jeżeli nie osiągnięto ww. limitu przychodów) przedsiębiorstwa w spadku. Są to przepisy art. 24a ust. 4a-4f ustawy o PIT: 4a. Jeżeli w roku podatkowym, w którym zmarł przedsiębiorca, prowadził on księgi rachunkowe, przedsiębiorstwo w spadku jest obowiązane prowadzić te księgi do końca tego roku podatkowego. 4b. Przedsiębiorstwo w spadku jest obowiązane prowadzić księgi rachunkowe w roku podatkowym następującym po roku, w którym zmarł przedsiębiorca, jeżeli przychody zmarłego przedsiębiorcy, w rozumieniu art. 14, oraz przychody przedsiębiorstwa w spadku, w rozumieniu art. 7a ust. 4, za poprzedni rok podatkowy wyniosły łącznie w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. 4c. W kolejnych latach podatkowych przedsiębiorstwo w spadku jest obowiązane prowadzić księgi rachunkowe, jeżeli przychody przedsiębiorstwa w spadku, w rozumieniu art. 7a ust. 4, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. 4d. Jeżeli w roku podatkowym, w którym zmarł wspólnik spółki cywilnej osób fizycznych, spółka ta prowadziła księgi rachunkowe, spółka cywilna osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku jest obowiązana prowadzić te księgi do końca tego roku podatkowego. 4e. Spółka cywilna osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku jest obowiązana prowadzić księgi rachunkowe w roku podatkowym następującym po roku, w którym zmarł wspólnik spółki cywilnej osób fizycznych, jeżeli przychody spółki cywilnej osób fizycznych oraz spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, w rozumieniu art. 7a ust. 4 oraz art. 14 wyniosły łącznie w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. 4f. W kolejnych latach podatkowych spółka cywilna osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku jest obowiązana prowadzić księgi rachunkowe, jeżeli jej przychody, w rozumieniu art. 7a ust. 4 oraz art. 14, wyniosły łącznie w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. Które przychody trzeba uwzględnić licząc limit Jak wspomniano wyżej obliczając swoje przychody aby porównać je z limitem dotyczącym pkpir trzeba wziąć pod uwagę przychody z działalności gospodarczej wymienione rodzajowo w art. 14 ustawy o PIT. Katalog przychodów z działalności gospodarczej określony w tym przepisie jest obszerny. Przede wszystkim są to zwykłe przychody uzyskane ze sprzedaży towarów i usług. Trzeba tu liczyć kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Podatnicy VAT liczą swój przychód w kwotach netto, tj. bez należnego VAT. Ponadto do przychodów z działalności gospodarczej należą między innymi: 1) przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych w działalności składników majątku, w tym np: a) środków trwałych, b) wartości niematerialnych i prawnych; 2) dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a–22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych; 3) różnice kursowe; 4) otrzymane kary umowne; 5) odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością; 6) wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy; 7) wartość zwróconych wierzytelności, które zostały, odpisane jako nieściągalne albo na które utworzono rezerwy zaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów; 8) wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń; 9) przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą; 10) otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Tak więc do limitu należy wliczyć również przychody ze sprzedaży takich składników majątku trwałego firmy, jak np. nieruchomości i pojazdy oraz wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń. Paweł Huczko

Co to jest KPiR? Podatkowa księga przychodów i rozchodów jest ewidencją, na podstawie której jest wyliczany podatek dochodowy. Podatek dochodowy jest rozliczany w cyklu rocznym. Na koniec każdego miesiąca jest wyliczany podatek na podstawie sumarycznych danych od stycznia. W przypadku przedsiębiorców opłacających zaliczki kwartalnie

Obowiązek pełnej księgowości Pełna rachunkowość to nie lada wyzwanie, która wymaga wiedzy, czasu oraz skrupulatności w sporządzaniu odpowiednich dokumentów księgowych. Prowadząc rachunkowość musimy spełnić spełnić wymagania narzucone przez ustawodawcę. Obowiązkiem prowadzenia pełnej księgowości objęci są: osoby fizyczne; spółki cywilne osób fizycznych; spółki jawne osób fizycznych; spółki partnerskie. Kiedy przechodzimy na pełną księgowość? W momencie osiągnięcia w poprzednim roku przychodu netto powyżej 2 mln euro. W innych przypadkach nie ma obowiązku prowadzenia pełnej księgowości. Przedsiębiorstwa, które zdecydują się na dobrowolne prowadzenie ksiąg rachunkowych w nowym roku podstawkowym, zobligowane są złożyć zawiadomienie w tej sprawie do naczelnika urzędu skarbowego pod którego podlegają, w terminie do 31 grudnia roku poprzedniego. Pełna księgowość od jakich obrotów Pełna księgowość od kiedy obowiązuje? Przedsiębiorcy, których przychód netto w roku poprzednim księgowym wyniósł co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro są zobligowani do prowadzenia pełnej księgowości. Kwota ta przeliczana jest w pierwszym dniu roboczym października poprzedzającego rok podatkowy, wg średniego kursu Narodowego Banku Polskiego na obowiązującą w naszym kraju walutę. Prowadzenie pełnej księgowości, jest obowiązkowe w przypadku spółek prawa handlowego (spółki akcyjne oraz spółki z oraz spółek osobowych prawa handlowego (spółki komandytowo-akcyjne oraz komandytowe) bez względu na wysokość przychodu netto w poprzedni roku podatkowy. Kiedy przechodzimy na pełną księgowość? Według obowiązującego prawa podatkowego przejście na pełną rachunkowość jest obowiązkowe po przekroczeniu limitu podatkowego (ustawa o rachunkowości, art. 2 ust. 1 pkt 2). Przejście na inną formę ewidencji następuje wraz z początkiem nowego roku. Należy dopełnić kilka formalności, między innymi sporządzić remanent początkowy. Księgi rachunkowe są prowadzone systematycznie i chronologicznie. Księgi te zawierają opis wszystkich wydarzeń finansowych, które miały miejsce w naszej firmie. Limity podatkowe i księgowe Zgodnie z ustawą obowiązek prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych osoby fizyczne spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie oraz spółdzielnie socjalne, jeżeli ich przychody netto za rok poprzedni wyniosły co najmniej 2 000 000 euro. Kwota ta przeliczna jest na polską walutę (złotówki). W tabeli poniżej można zobaczyć jak zmieniała się ta kwota w ostaniach latach. Rok 2016 2017 2018 2019 Limit EUR Limit PLN Kurs EUR z dnia r. – 4,2437 z dnia r. – 4,2976 z dnia r. – 4,3137 z dnia r. – 4,3734 Przejście z pełnej księgowości na KPiR Kiedy przechodzimy na pełną księgowość Przejście z pełnej rachunkowości na podatkową księgę przychodów i rozchodów jest możliwe dla osób fizycznych prowadzące działalność gospodarczą: indywidualnie, w formie spółki cywilnej osób fizycznych, w formie spółki jawnej osób fizycznych, w formie spółki partnerskiej. Których przychód netto w poprzedni roku podatkowym nie wyniosły co najmniej równowartość 2 000 000 euro (8 595 200 zł). Przyjście na KPiR na swoje wady i zalety. Niewątpliwą zaletą uproszczonej księgowości jest to, że prowadzenie takiej rachunkowości jest znacznie prostsza, ale wadą jest, że nie pokazuje dokładnej kondycji finansowej przedsiębiorstwa. poznaj naszą ofertę skontaktuj się z nami Przejście z pełnej księgowości na książkę przychodów rozchodów 2019 Jakie czynności powinniśmy wykonać przechodząc z pełnej rachunkowości na książkę przychodów rozchodów: zamknąć księgi rachunkowe z poprzedniego roku, uzgodnić salda z kontrahentami, sporządzić sprawozdanie finansowe za poprzedni rok, sporządzić spis z natury (tzw. remanent). Biuro księgowe Polskiego Instytutu Księgowego pomoże w sporządzaniu potrzebnych dokumentów, służy doradztwem oraz fachową wiedzą. Oferta, którą proponujemy jest rozbudowana. Zapraszamy do kontaktu z nami w celu poznania oferty. Zaproponujemy korzystne rozwiązanie dla Twojej firmy. Przejście z ryczałtu na zasady ogólne w trakcie roku - co należy wiedzieć. Zgodnie z polskim ładem 2.0. przedsiębiorcy mogą zmienić formę podatkową poprzez złożenie naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego oświadczenia o rezygnacji z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do 22 sierpnia 2022 roku. Rezygnacja następuje dla Podatnicy chcący zmienić formę opodatkowania w działalności gospodarczej powinni tego dokonać co do zasady w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód w danym roku podatkowym. Decyzję tą należy zgłosić we właściwym urzędzie skarbowym. Warto jednak dobrze się zastanowić, jakie opodatkowanie wybrać. Dobrze wybrana forma pomoże zaoszczędzić firmie sporo pieniędzy, źle - może doprowadzić nawet do bankructwa. Jak zmienić formę opodatkowania? Odpowiadamy dokonać zmiany formy opodatkowania, podatnik powinien wypełnić formularz CEIDG-1. Może to zrobić przez internet lub w urzędzie miasta czy gminy. W zależności od wyboru formy opodatkowania można ją zmienić w terminie:do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód w roku podatkowym lub do końca roku podatkowego, jeśli pierwszy przychód został osiągnięty w grudniu danego roku podatkowego - w przypadku wyboru podatku liniowego i ryczałtu ewidencjonowanego,do 20 stycznia, jeżeli w poprzednim roku podatnik wybrał kartę podatkową - wybierając inne formy opodatkowania. W przypadku podatników rozpoczynających działalność w trakcie roku wybór formy opodatkowania następuje do dnia złożenia wniosku o wpis do CEIDG. Jeśli podatnik spóźni się z tym wyborem, to będzie się rozliczał na zasadach ogólnych według skali w poprzednim roku podatkowym prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. W bieżącym roku chce zmienić formę opodatkowania na podatek liniowy. Pierwszy przychód w bieżącym roku osiągnął w marcu, zatem do 20 kwietnia powinien zgłosić zmianę formy opodatkowania, co może wykonać elektronicznie na formularzu w poprzednim roku korzystał z opodatkowania w formie karty podatkowej i zamierza w bieżącym roku wybrać ryczałt ewidencjonowany. Powinien on do 20 stycznia bieżącego roku złożyć do urzędu skarbowego oświadczenie o wyborze tej formy formę opodatkowania wybrać?Każdy przedsiębiorca ma do wyboru kilka form opodatkowania, jednak zazwyczaj nie jest to zbyt szeroki wachlarz możliwości. Ponieważ od wyboru zależy także to, czym się zajmuje albo jakie obroty ma jego ogólne - to najpopularniejsza forma rozliczenia. Może ją wybrać każdy przedsiębiorca, niezależnie od tego, w jakiej branży się obraca. Podatnik rozlicza się według dwóch skal podatkowych - 17% (w przypadku dochodów poniżej 120 000 złotych) i 32% (w przypadku dochodów powyżej 120 000 złotych). Zasady ogólne mają dużo zalet, między innymi dużo ulg podatkowych, możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodów czy zwolnienie z podatku, jeżeli przychód jest mniejszy niż 30 000 złotych. Wady zasad ogólnych to wysoki podatek dla przedsiębiorców z wysokimi obrotami oraz obowiązek prowadzenia księgi przychodów i liniowy cieszy się zainteresowaniem głównie dlatego, że ma stałą stawkę opodatkowania, która wynosi 19%. Dużym plusem jest także fakt, że kiedy podatnik nie osiągnie żadnego przychodu, nie będzie musiał płacić podatku. Jednak rozliczający się podatkiem liniowym nie mogą korzystać z większości ulg podatkowych, nie mogą rozliczać się z małżonkiem a także są zobowiązani do prowadzenia księgi przychodów i ewidencjonowany - to forma opodatkowania, z której mogą skorzystać tylko przedsiębiorcy, których przychody nie przekroczyły w roku podatkowym 2 000 000 euro (zarówno jednoosobowe firmy, jak i spółki). Wielu przedsiębiorców czy firm nie ma możliwości korzystania z ryczałtu. Są to między innymi prowadzący apteki, lombardy czy kantory. W ryczałcie jest do wyboru kilka stawek opodatkowania, są one zależne od rodzaju wykonywanej działalności. Rozliczający się ryczałtem ma kilka obowiązków. Musi prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i zmienić formę opodatkowania?Przede wszystkim, nie ma formy opodatkowania która posiadałaby tylko same zalety. Przedsiębiorcy muszą znaleźć tak naprawdę złoty środek, na którym ich kieszeń najmniej ucierpi. Najczęściej też się zdarza, że dopiero po wyborze konkretnej formy opodatkowania przedsiębiorca może się przekonać, czy jest on dla niego ogólne na podatek liniowyJeżeli firma osiąga wysokie dochody, na zasadach ogólnych będzie musiała płacić 32% podatku. W takim wypadku 19% podatku liniowego wydaje się być o wiele bardziej opłacalne. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że przy podatku liniowym firma zostanie zwolniona z wielu ulg liniowy na ryczałtJeżeli podatnik nie generuje żadnych kosztów uzyskania przychodów, ryczałt może okazać się dobrym wyjściem z dwóch powodów - oferuje opłacalne w tym wypadku stawki procentowe, a także nie wymaga prowadzenia księgi przychodów i na zasady ogólneJeżeli podatnik chce poszerzyć swoją działalność o zupełnie inne branże, może się okazać, że nie będzie mógł się z niej rozliczać ryczałtem - w takim wypadku, podatnik może zmienić formę opodatkowania w trakcie roku. Dodatkowo, rozliczając się ryczałtem, podatnik nie może rozliczyć kosztów. A jeżeli generuje ich więcej, niż przychodów, może się okazać to dla niego kompletnie nieopłacalne. W tym momencie najlepiej jest przejść na zasady amortyzacjiPodatnik przechodzący z ryczałtu na zasady ogólne, ma obowiązek założenia ewidencji środków trwałych, co jest wymagane na zasadach ogólnych. Po przejściu na tę formę opodatkowania, podatnik powinien odjąć od początkowej kwoty środka trwałego odpisy amortyzacji, które przypadają na okres opodatkowania ryczałtem. Tym sposobem otrzyma aktualną wartość środków trwałych podlegających odpisom amortyzacji w kosztach. Dodatkowo, przy tej konkretnej zmianie, przedsiębiorcy przysługuje prawo wyboru metody przypadku przechodzenia z zasad ogólnych na ryczałt ewidencjonowany, podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą księgi przychodów i rozchodów, będzie prowadził jedynie ewidencję przychodów. Wówczas odpisy amortyzacyjne środków trwałych nie będą wliczane już do kosztów firmy, ponieważ przy ryczałcie nie mają one znaczenia w kwestii opodatkowania. Przeczytaj podstawowe informacje o spółce jawnej. Sprawdź, czym się różni od innych spółek, jak powstaje, jaki ma majątek, kto ją reprezentuje oraz na czym polega odpowiedzialność wspólników. Kluczowe cechy spółki jawnej. Powstanie spółki jawnej. Umowa spółki jawnej. Firma – oznaczenie spółki jawnej. Rejestracja w ZUS i

Jak pisze Waldemar Gos w komentarzu praktycznym "Przejście z podatkowej księgi przychodów i rozchodów na księgi rachunkowe - zamknięcie PKPiR" opublikowanym w Vademecum Głównego Ksiegowego, podsumowanie kolumn księgi na koniec roku przeprowadza się wtedy, gdy nie dokonuje się podsumowania kolejnych miesięcy narastająco od początku roku. W tym wypadku należy sporządzić na oddzielnej stronie w księdze, zestawienie rocznych kwot zapisów z podziałem na kolumny księgi oraz poszczególne miesiące. Celem przeprowadzania spisu z natury przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów jest prawidłowe ustalenie dochodu. Wynika to z ujmowania w księdze wartości zakupionych towarów i materiałów. Należy jednak zaznaczyć, że wartość zakupów towarów i materiałów nie oznacza ich sprzedaży lub zużycia, gdyż w okresie za który ustala się dochód można sprzedać lub zużyć więcej lub mniej towarów lub materiałów niż wynosił ich zakup. Ustalenie wartości zapasów w drodze spisu z natury na początek i koniec okresu, za który ustala się dochód, umożliwia obliczenie wartości sprzedanych towarów lub zużytych materiałów w cenie zakupu lub nabycia. Podstawowe wymagania dotyczące przeprowadzania spisu z natury u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów ilustruje tabela 1. Spis z natury powinien być sporządzony w sposób staranny i trwały oraz zawierać następujące elementy: - nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy), - dane spisu, - kolejny numer pozycji arkusza spisu, - szczegółowe określenie spisywanego składnika, - jednostkę miary, - ilość stwierdzoną w czasie spisu, - cenę jednostkową, - wartość przedmiotu spisu, będącą iloczynem ilości towaru, materiału i ceny jednostkowej, - łączną wartość spisu z natury, - klauzulę „spis zakończono na pozycji...", - podpisy osób sporządzających spis i właściciela/li zakładu (wspólników). Sposób ustalania dochodu na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest stosunkowo prosty, gdyż ewidencja ta służy ujęciu opodatkowanych przychodów i kosztów związanych z ich osiągnięciem. Sposób obliczenia dochodu jest następujący: 1. Przychody (kolumna 9 PKPiR) 2. Koszty uzyskania przychodów: a) wartość spisu z natury towarów i materiałów na początek okresu - znak plus; b) wartość zakupu towarów handlowych i materiałów (kolumna 10 i 11 PKPiR) - znak plus; c) wartość spisu z natury towarów i materiałów na koniec okresu - znak minus; d) wartość pozostałych kosztów (kolumna 14 PKPiR) - znak plus; e) wartość wynagrodzeń w naturze ujętych w innych kolumnach podatkowej księgi przychodów i rozchodów (np.: w gastronomii wartość zakupu materiałów zużytych do przygotowania posiłków dla pracowników) - znak minus; 3. Dochód (poz. 1 - 2). Z przedstawionego sposobu ustalania dochodu wynika, że jednym z elementów kształtujących dochód jest wartość spisu z natury na początek i koniec okresu, za który dochód jest ustalany. Sporządzanie spisu z natury wynika z przyjęcia uproszczeń w prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Uproszczenia polegają na tym, że w księdze ujmuje się wartość zakupionych towarów handlowych i materiałów. Jest to niezgodne z zasadą współmierności przychodów i kosztów, gdyż przychody wynikają z wartości towarów lub produktów sprzedanych, którym nie można przypisać wartości towarów, materiałów zakupionych lub produktów wytworzonych. Sporządzenie spisu z natury na początek i koniec okresu, za który ustala się dochód umożliwia ustalenie zmiany zapasów towarów handlowych i materiałów. Zmiana stanu, czyli różnica między stanem końcowym a początkowym może być: - zwiększeniem stanu zapasów, - zmniejszeniem stanu zapasów. Zwiększenie stanu zapasów oznacza, że w danym okresie, za który ustala się dochód nie sprzedano wszystkich towarów handlowych lub nie zużyto wszystkich materiałów do produkcji wyrobów lub nie wszystkie wyroby gotowe zostały sprzedane. W związku z tym wartość kolumny 10 i 11 PKPiR, w których ujmuje się zakup towarów handlowych i materiałów, jest w stosunku do przychodów zawyżona. Dlatego też kolumny 10 i 11 należy pomniejszyć o wartość zwiększenia. Zmniejszenie stanu zapasów informuje o odwrotnej sytuacji.

A. Podatkowa księga przychodów i rozchodów - KPiR - służy ewidencji operacji gospodarczych, dotyczących przychodów lub kosztów. Księga została przewidziana wyłącznie do celów podatkowych - to na jej podstawie dokonuje się ustalenia głównej podstawy opodatkowania. Zobacz, jak prowadzić KPiR tak, by była zgodna z przepisami.

Jedną z pierwszych decyzji, jaką musi podjąć osoba rozpoczynająca działalność gospodarczą, jest wybór formy prowadzenia ewidencji księgowej. Wśród małych przedsiębiorców największą popularnością cieszy się Księga Przychodów i Rozchodów (KPiR), w której zapisywane są zarówno osiągnięte przychody, jak i poniesione koszty. Służy ona głównie do obliczania podstawy opodatkowania. Czym jest księga przychodów i rozchodów? poniżej dalsza część artykułu Książka Przychodów i Rozchodów to najprostsza ewidencja wyraźnie pokazująca przychody, jakie osiąga przedsiębiorstwo, oraz koszty, które ono ponosi w związku ze swoim funkcjonowaniem. Na podstawie sporządzanych w niej wpisów określa się także wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych, który należy zapłacić. Zatem najważniejszym celem Książki Przychodów i Rozchodów jest prawidłowe rozliczania się z urzędem skarbowym, zarówno w poszczególnych okresach, jak i na koniec każdego roku. W praktyce wygląda to tak, że przedsiębiorca zapisuje w niej uzyskaną sprzedaż oraz koszty poniesione w celu uzyskania przychodów. Dzięki podsumowaniom z każdego miesiąca lub nawet roku, oblicza podatki, które musi zapłacić do urzędu skarbowego, a także uzyskuje ważne informacje dotyczące ogólnej działalności firmy oraz jej kondycji finansowej. Pomocne w tym może być skonstruowanie wykresu na podstawie zapisanych danych, który pokaże, jak rozkładają się koszty i przychody w czasie oraz jak wygląda jego efektywność w poszczególnych okresach. Choć uzyskiwane w ten sposób informacje bywają raczej ogólne, to i tak pozwalają osobie zarządzającej firmą w podejmowaniu wielu strategicznych decyzji związanych z jej działalnością. Księga Przychodów i Rozchodów – kto ją prowadzi? poniżej dalsza część artykułu Księga Przychodów i Rozchodów to najczęściej forma ewidencji księgowej osób fizycznych, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą, a także spółek cywilnych, jawnych i partnerskich, gdzie właścicielami są osoby fizyczne, o ile ich przychody netto ze sprzedaży nie przekroczyły równowartości 2 mln euro po przeliczeniu na złotówki według kursu z pierwszego dnia roboczego października roku poprzedniego. Jednak trzeba pamiętać, że nawet jednorazowy duży przychód może sprawić, że przedsiębiorca będzie zmuszony do przejścia na pełną księgowość. Powrót do wcześniejszej ewidencji będzie możliwy dopiero w następnym roku podatkowym i to pod warunkiem, że aktualny rok nie przekroczy ustalonego limitu 2 mln euro. Książka Przychodów i Rozchodów jest także prowadzona przez właścicieli agencji, osoby pracujące na umowę zlecenie lub zajmujące się produkcją rolną, a często również przez duchownych, którzy nie chcieli rozliczać się na podstawie ryczałtu. Korzystają z niej także przedsiębiorcy zdefiniowani na podstawie ustawy o podatku tonażowym. poniżej dalsza część artykułu Od 2018 roku podatnik nie ma obowiązku osobnego zawiadamiania o prowadzeniu Księgi Rozchodów i Przychodów. Książka Przychodów i Rozchodów – jak ją prowadzić? Najważniejszym aktem prawnym ustalającym zasady prowadzenia Księgi Przychodów i Rozchodów jest rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Można ją prowadzić zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej, przy pomocy specjalnych programów komputerowych. W tym drugim przypadku trzeba jednak spełnić kilka istotnych warunków. Jednym z nich jest korzystanie z takiego oprogramowania, które w każdej chwili umożliwi wgląd w dokonywane zapisy oraz pozwoli na ich wydrukowanie w porządku chronologicznym. Przedsiębiorca musi też posiadać szczegółowy opis instrukcji obsługi programu wykorzystywanego do prowadzenia księgi. Bardzo ważne jest także przechowywanie zapisanych danych w taki sposób, aby nie uległy one zniszczeniu lub zostały nieprawidłowo zmodyfikowane. Służą do tego różnego rodzaju nośniki informatyczne. Nie ma natomiast obowiązku drukowania Książki Przychodów i Rozchodów. Wsparcie w prowadzeniu księgowości (w tym książki przychodów i rozchodów) oferuje biuro rachunkowe BR Progres ( Biuro obsługuje jednoosobowe działalności gospodarcze oraz większe podmioty, takie jak spółki z spółki jawne, oraz inne podmioty (firma prowadzi także księgowość stowarzyszenia zwykłego, fundacji oraz organizacji dowolnego typu, które są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Срሜху крогሦцըбኬ раср	Ιциς ущ	Азиմитачεμ иթ
Жет γуፑаկеያ	Иሡኁձուሿօጽ итዋւа	Е եሕеρифοпс
Հ хомևд օф	Иዱо мጷ	Ωቻеዩխла αбոբο ጃբ
Аն епи	Еጭасችвէж δохр	Огеኪուጄ еչ
ዔ վ	Ж оро	Тαռиτ ቻιкрቂслеኻ
Θцачիщаб ուηаρив шո	Со τоፍጧ	В псሺղеቸаլ

Dla spółki cywilnej powinna być prowadzona jedna, wspólna dla wszystkich wspólników książka przychodów i rozchodów. Warto pamiętać również o tym, że jeżeli wspólnik poza udziałem w spółce prowadzi odrębną działalność gospodarczą, dla takiej działalności powinien prowadzić odrębną książkę przychodów i rozchodów.

Księga przychodów i rozchodów jest uproszczoną formą księgowości, znacznie prostszą niż księgi rachunkowe (tzw. pełna księgowość). Na jej podstawie można obliczyć swoje zobowiązania podatkowe. Księga przychodów i rozchodów powinna zostać założona z dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej. Jeżeli już prowadzimy swoją firmę, a chcemy zmienić formę rachunkowości, powinniśmy to zrobić wraz z rozpoczynającym się rokiem czyli 1 stycznia nowego roku podatkowego. Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów (KPiR) precyzuje Ustawa o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku ( 1993 nr 90 poz. 416 Dz. U. Nr 90 poz. 416 z późniejszymi zmianami; tekst jednolity Dz. U. z 2000 roku Nr 14 poz. 176 i Dz. U. z 2000 roku Nr 104, Zawartość KPiR jest ściśle określona w przepisach. Wzór ten został określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia KPiR. Na stronie tytułowej powinny znaleźć się takie dane jak imię i nazwisko podatnika, nazwa firmy i zakres wykonywanej działalności. Dalsza część księgi podatkowej składa się z składa się z 17 kolumn, gdzie główne trzy stanowią: Kolumny nr 4 i 5 – kontrahent, Kolumny nr 7, 8 oraz 9 – przychód, Kolumny nr 12, 13 oraz 14 – wydatki (koszty). KPiR a pełna księgowość Rachunkowość pełną zobligowani się prowadzić przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą jeżeli ich przychody netto za poprzedni rok wyniosły co najmniej równowartość 2 mln euro. Konieczność prowadzenia pełnych ksiąg rachunkowych dotyczy również kapitałowych spółek prawa handlowego (spółek akcyjnych i z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz spółek osobowych prawa handlowego (komandytowych i komandytowo-akcyjnych). Osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą mogą dobrowolnie przejść na pełną księgowość. poznaj naszą ofertę skontaktuj się z nami Pełna księgowość a książka przychodów i rozchodów Rachunkowość pełna, czyli pełne księgi to bardziej skompilowany sposób prowadzenia ewidencji podatkowej. Ewidencjonowaniu podlega dokładnie każda operacja gospodarcza, zobowiązanie czy należność. Wymagane jest również sporządzanie sprawozdania finansowego. Chociaż prowadzenie tej formy księgowości jest skomplikowana i wymagająca to posiada ogromną zaletę. Można na podstawie pełnych ksiąg rachunkowych przeprowadzić dokładną analizę finansową przedsiębiorstwa. Decydując się na przejście z pełnej księgowości na KPiR (o ile nie osiągaliśmy określonego limitu i nie jesteśmy zobowiązani przepisami prawa podatkowego do prowadzenia pełnej rachunkowości) musimy wykonać kilka niezbędnych czynności. Pierwszym krokiem jest zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o zmianie ewidencji przychodów i rozchodów. Przejście z pełnej księgowości na książkę przychodów rozchodów możliwe jest wraz z nowym rokiem podatkowym (1 stycznie nowego roku podatkowego). Pełna księgowość a KpiR Oba sposoby prowadzenie rachunkowości w przedsiębiorstwie posiadają swoje zalety oraz wady. Często małe firmy oraz osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą zaczynające swoją przygodę z biznesem wybierają prowadzenie firmy na podstawie Księgi Przychodów i Rozchodów. Jest to prosty, ale nie dający możliwości analizy sytuacji finansowej w przedsiębiorstwie. Pełne księgi rachunkowe są bardziej zaawansowaną formą prowadzenia ewidencji przepływu pieniężnego w firmie, która daje możliwość wnikliwej analizy finansowej przedsiębiorstwa. Na jej podstawie można podjąć decyzję o ewentualnych inwestycjach. Prowadzenie pełnej rachunkowości Księgowość prowadzi się na podstawie ksiąg rachunkowych, określanych często jako księgi handlowe (tzw. pełna księgowość). Wymaga to specjalistyczny wiedzy dotyczącej przepisów podatkowych, ustaw oraz rozporządzeń. Prowadzenie pełnej księgowości powinno być zlecone firmie księgowej. Biuro księgowe PIK zajmuje się prowadzeniem pełnych ksiąg rachunkowych. Nasza oferta obejmuje kompleksową obsługę spółek prawa handlowego, spółek osobowych prawa handlowego oraz osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą.

Zgodnie z ogólną zasadą podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu powinni przyjąć datę wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu, który stanowi podstawę do zaksięgowania tego kosztu. Tak stanowi art. 22 ust. 6b Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy o PIT). KOLUMNA 1 – jest przeznaczona do wpisywania kolejnychnumerów zapisów do księgi. Tym samym numerem należy oznaczyćdowód stanowiący podstawę dokonania zapisuKOLUMNA 2 – należy wpisywać dzień miesiąca wynikający zdokumentu stanowiącego podstawę dokonania wpisu /dataponiesienia wydatku , otrzymania towaru , uzyskania przychodu/KOLUMNA 3 – należy wpisać numer faktury lub innego 4 i 5 – są przeznaczone do wpisywania imion i nazwisk/nazw firm/ z którymi zostały zawarte transakcje oraz adresu ,KOLUMNA 6 – opis zdarzenia gospodarczego / np. zakup cementuwypłata wynagrodzeń za okres … ,KOLUMNA 7 – jest przeznaczona do wpisywania przychodów zesprzedaży wyrobów /towarów handlowych/ i sprzedaży usług dotyczących twojej 8 – jest przeznaczona do wpisywania pozostałychprzychodów / np. z odpłatnego zbycia składników majątku ,otrzymanych kar umownych /KOLUMNA 9 – jest przeznaczona do wpisywania łącznejkwoty przychodów zapisanych w kolumnach 7 i 8KOLUMNA 10 – jest przeznaczona do wpisywania zakupumateriałów oraz towarów handlowych wg cen zakupu dotyczących ściśle twojej 11 – jest przeznaczona do wpisywania kosztówubocznych związanych z zakupem np. kosztów , załadunku , wyładunku , ubezpieczenia w drodzeKOLUMNA 12 – należy wpisywać wynagrodzenia bruttowypłacane pracownikom / w gotówce i w naturze / napodstawie listy płac lub innych 13 – jest przeznaczona do wpisywaniapozostałych kosztów / poza wymienionymi w kolumnie 10-12 / , z wyjatkiem tych których nie mozna odliczyc, śą to tak zwane koszty pośrednie czyli są zwiazane ogólnie z kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatkijak : czynsz za lokal , opłata za energię elektr. gaz , wodę ,centralne ogrzewanie , opłatę za telefon tzw media , zakup paliw ,wydatki dot. remontów , amortyzację , wartość zakupionegowyposażenia , składki na ubezpieczenie emerytalne irentowe pracowników w części finansowanej przezpracodawcęKOLUMNA 14 – jest przeznaczona do wpisywania łącznejkwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12 i 15 – jest wolna . W kolumnie tej możnawpisywać inne zaszłości gospodarcze poza wymienionymiw kolumnach 1-13 , np. wydatki odnoszące się doprzychodów miesiąca lub roku następnego /lat następnych/.. KOLUMNA 16 – jest przeznaczona do wpisywania uwag codo treści zapisów w kolumnach 2-15 . Kolumna ta możebyć także wykorzystywana np. do wpisywania pobranychzaliczek , obrotu opakowaniami zwrotnymi , kursywalut itp.

Jeśli przedsiębiorca ma zamiar samodzielnie prowadzić księgowość, to przede wszystkim powinien zapoznać się z księgą przychodów i rozchodów (KPiR). W większości przypadków to na jej podstawie wyliczane są bowiem zaliczki na podatek dochodowy. KPiR służy do ewidencji poszczególnych zdarzeń gospodarczych w firmie.

PKPiR 2023 - limit przychodów. Podatkową księgę przychodów i rozchodów (stosuje się skróty: pkpir lub kpir) może prowadzić w 2023 roku ten rozliczający się wg skali podatkowej PIT lub 19% podatkiem liniowym podatnik PIT (tj. osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych, spółki cNFEcNO.